Kalabasa ka!

Kakaibang isipin —
na ako
at ang isang kalabasa —
ay maaaring magkatulad.

Kung paano
kami’y kapaki-pakinabang
at walang halaga —
nang sabay.

Ang maalot na —
amoy ng mga langaw
na kumakain sa aking
kahel na laman;

Ay abot sa loob
ng bahay.
Nagrereklamo si
Tatay;

Nandidiri
si Bunso.
Nabigo nanaman si
Nanay.

Nabili raw niya
ito
ng ₱55
per  kilo

Ang ganda naman
sana,
Pwedeng ipang okoy
O pang Ginataang gulay.

Sabi niya,
sabay patong ang
kaniyang kamay —
Sa kanyang masakit
na balakang.

Sayang yung pera!
Alam n’yo namang —
walang  kakain!

Singit ni Tay,
nakikita kong kumukusot ang
kanyang noo
sabay singhal.

Walang  dagdag  si  bunso  
sa  usapan.




Ako’y  mananahimik  nalang




Habang  nabubulok —



Sa  sulok





Ng  aking  kalabasa.