deepundergroundpoetry.com
Mín fyrsta ást
Þú birtist mér haustnótt í september,
árið var 2003.
Ég, aðeins 15, þú ekki enn,
og tíminn hann stóð í stað.
Ein augnabliksstund, ég sá þig og fann,
að ekki yrði snúið tilbaka.
Tíminn með þér, hófst og lauk,
þótt elskuðum skilyrðislaust.
Þó mikið ég elskaði, þjáðist og bað,
ég ekki virtist ætluð þér,
því þú áttir hjarta svo opið og stórt,
- ekki bara handa mér.
Þú segir þú elskir mig ennþá.
Og alltaf ég elska þig.
En það er sú ást er fundum við snemma,
og seinna okkur báðum brást.
Ég óska þér alls hins besta,
og man okkar árin góð,
vona og bið af öllu hjarta,
að finnum við bæði leið.
Að gleyma og græða sárin,
sem hvort öðru ullum,
lifa, og elska, sættast og hlægja;
mót lífinu sem eigum í dag.
[/font]
árið var 2003.
Ég, aðeins 15, þú ekki enn,
og tíminn hann stóð í stað.
Ein augnabliksstund, ég sá þig og fann,
að ekki yrði snúið tilbaka.
Tíminn með þér, hófst og lauk,
þótt elskuðum skilyrðislaust.
Þó mikið ég elskaði, þjáðist og bað,
ég ekki virtist ætluð þér,
því þú áttir hjarta svo opið og stórt,
- ekki bara handa mér.
Þú segir þú elskir mig ennþá.
Og alltaf ég elska þig.
En það er sú ást er fundum við snemma,
og seinna okkur báðum brást.
Ég óska þér alls hins besta,
og man okkar árin góð,
vona og bið af öllu hjarta,
að finnum við bæði leið.
Að gleyma og græða sárin,
sem hvort öðru ullum,
lifa, og elska, sættast og hlægja;
mót lífinu sem eigum í dag.
[/font]
All writing remains the property of the author. Don't use it for any purpose without their permission.
likes 0
reading list entries 0
comments 2
reads 979
Commenting Preference:
The author has chosen not to accept new comments at this time.