deepundergroundpoetry.com
ilakkiyaththoothu- The Sound of Poetry
transliteration:
Koothu #1: Tirikonathaandavam [Koram>> Aanandham>> Maayam]
Oomai Idazhkazhlin maruthppona uzhnaakil
azhagaai nilaikuzhaikindrathu kadunthuvarppaai
ezhumbi, thatham thangida neezhneram
nerathuligal athilul
ilamminnalai puyalaai paaichalaai
imaiyin siru siragaai mellisaipaadalaai
oodalaai ennil ennaai ondril ondraai
muzhunilavaai nee thithikindraai
Orr anu ezhaiyum maruppindri
aazhuyir rasavaasanaiyaai ulle vaa
Theeppilambuin vaayurantha seetram, iththaagathai
en ottrai suriyanaai kathir veechai uzhzhizhuthu thanikka vaa
Amirthakkalavaiyaam nam inampuriyaatha naakalavi
ethirum puthirumaai suzhandru idampeyarppadhum sariyo
Koothu #2 alla #~(mudivili) : Motcha Mudivili
Deivakkatchiyaai arulinaai
en swaasam surungum munn
suraavalikkkaatru veliyidai vazhkaiyil
sillendra melliya thendral kattrai veesukiraai
meni sithaikindra vegathil uyir oosalaadum osaiyil
un kolangal maayamaginaal aabvi theziyumo
verum anda vetridamo
un kailaasa karuneelakkoonthal
Oomai Idazhkazhlin maruthppona uzhnaakil
azhagaai nilaikuzhaikindrathu kadunthuvarppaai
ezhumbi, thatham thangida neezhneram
nerathuligal athilul
ilamminnalai puyalaai paaichalaai
imaiyin siru siragaai mellisaipaadalaai
oodalaai ennil ennaai ondril ondraai
muzhunilavaai nee thithikindraai
Aazhuyir rasavaasayaai thanguthadaiyindri ulle kalanthidu
un ovvoru nunniya anu ezhaithuvaraththin muzhu isaivodu
En theevira sooriya [Thaagath/ Yaagath] thai
theeppilmabaai [Thanikka/ Valarthida] vaa
::translation::
literary envoys
play #1: triadic manifestations [chaos>> ecstasy>> illusion]
liplockless widowed verses
from the dumbfounded pages, stuck
to its restrained lapses in benumbed
linguistics
wherein
a metamorphosing elegance - your
deepening astringencies seep in
to a quirky resurface
within
settling down
as integrals, their fronts (m)arch ahead
as uproarious storms, as tender lightning fibres
as million micronized winglet eyes’ melodic breeze
as thy-the me of myself, the one
of oneness, the fullmoon
in sweetbittersourly-astringent
manifestations
as soul core’s pervasive essence
in not even a bit of subatomic denial
as the one-the only sun, it’s flaring rays
uptakingly quench in this janmic thirst
that shoots volcanic sky-highs, reaching
you
as nectarine concoctions- from our zygotic
tongue-entwining [in]fusions in an
undifferentiated suchness
that
is it worth in its unbecoming.. fatal
unwinds in awkwardly dislocating
separations….
Nil-Scene #2..It's Scene #Infinity~ Liberating Infinity
destined blessing,
this your -avatar-sighted godly vision
your breezy form
streamlines over this shrinking breath
unto a total cease in stormy outbursts
from fleshy frame’s eroding velocities
and in the loud departing struggle
of this soul
in the [self-swan]s[w]inging
and, in the disappearance of your
patterning arrays in such junctures, will
this spirit ever clarify…
Is it a cosmic vacuity in darkness, this
soul’s abode-in your dense-indigoish
sprawling sadaamudi dreadlocks
liplockless widowed verses
from the dumbfounded pages, stuck
to its restrained lapses in benumbed
linguistics
wherein
a metamorphosing elegance - your
deepening astringencies seep in
to a quirky resurface
within
settling down
as integrals, their fronts (m)arch ahead
as uproarious storms, as tender lightning fibres
as million micronized winglet eyes’ melodic breeze
as thy-the me of myself, the one
of oneness, the fullmoon
in sweetbittersourly-astringent
manifestations
merge in as core’s filling essence
through each of the channeling
subatomic gateways
in nodal nods
this my intensive sun-[thirst/ worship]
let get quenchingly fuelled
by your flaring flames
original version [in Tamizh]
::இலக்கியத்தூது::
கூத்து #1. திரிகோணத்தாண்டவம்: [கோரம்>> ஆனந்தம்>> மாயம்
ஊமை இதழ்களின் மறுத்துப்போன உழ்நாக்கில்
அழகாய் நிலைகுழைகின்ற கடுந்துவர்ப்(பு)பாய்
எழும்பி, தத்தம் தங்கிட நீழ்நேரம்
நேரத்துளிகள் அதிலுள்
இளம்மின்னலாய் புயலாய் பாய்ச்சலாய்
இமையின் சிறுசிறகாய் மெல்லிசைப்பாடலாய்
ஊடலாய் என்னில் என்னாய் ஒன்றில் ஒன்றாய்
முழுநிலவாய் நீ தித்திக்கின்றாய்
ஓர் அணு இழையும் மறுப்பின்றி
ஆழுயிர் ரசவாசனையாய் உள்ளே வா
தீப்பிழம்பின் வானுயர்ந்த சீற்றம், இத்தாகத்தை
என் ஒற்றை சூரியனாய் கதிர் வீச்சாய் உழ்ழிழுத்து தணிக்க வா
அமிர்தக்கலவையாம் நம் இனம்புரியாத நாக்கலவி
எதிரும் புதிருமாய் சுழன்று இடப்பெயர்வதும் சரியோ?
கூத்து #2அல்ல #~: மோட்ச ,முடிவிலி
தெய்வக்காட்சியாய் அருளினாய்
என் சுவாசம் சுருங்கும் முன்
சூறாவளிக்காற்று வெளியிடை வாழ்க்கையில்
சில்லனென்ற மெல்லிய தென்றல் காற்றாய் வீசுகிறாய்
மேனி சிதைக்கின்ற வேகத்தில் உயிர் ஊசலாடும் ஓசையில்
உன் கோலங்கள் மாயமாகினால் ஆவி தெழியுமோ
வெறும் அண்ட வெற்றிடமோ
உன் கைலாச கருநீலக்கூந்தல்
ஊமை இதழ்களின் மறுத்துப்போன உழ்நாக்கில்
அழகாய் நிலைகுழைகின்ற கடுந்துவர்ப்(பு)பாய்
எழும்பி, தத்தம் தங்கிட நீழ்நேரம்
நேரத்துளிகள் அதிலுள்
இளம்மின்னலாய் புயலாய் பாய்ச்சலாய்
இமையின் சிறுசிறகாய் மெல்லிசைப்பாடலாய்
ஊடலாய் என்னில் என்னாய் ஒன்றில் ஒன்றாய்
முழுநிலவாய் நீ தித்திக்கின்றாய்
ஆழுயிர் ரசவாசனையாய் தங்குதடையின்றி உள்ளே கலந்திடு
உன் ஒவ்வொரு நுண்ணிய அணு இழைத்துவாரத்தின் முழு இசைவோடு
என் தீவிர சூரிய [தாகத்/யாகத்] தை
தீப்பிழம்பாய் [தணிக்க/வளர்த்திட] வா
p.s: Comp. entry for Case's The Sound of Poetry
Poem with transliteration, translation & original Tamizh version:)
All writing remains the property of the author. Don't use it for any purpose without their permission.
likes 9
reading list entries 4
comments 14
reads 1266
Commenting Preference:
The author encourages honest critique.